คำพิพากษาฎีกาที่    ๑๖๓๑๐/๕๗

ใช้ตำแหน่งหน้าที่แสวงหาประโยชน์แต่ตนเอง เรียกรับเงินจากลูกค้า ถือเป็นการทุจริตต่อหน้าที่

                                                จำเลยให้การและแก้ไขคำให้การว่า โจทก์เป็นพนักงานขายของจำเลยเหตุที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์เนื่องจากโจทก์ได้แสวงหาผลประโยชน์อันมิควรได้โดยชอบสำหรับการขายรถยนต์ให้บริษัทเยทา จำกัด โดยโจทก์ได้เรียกเงินจากบริษัทเยทา จำกัด ๑๕,๐๐๐ บาท โดยให้จำเลย ๔,๐๐๐ บาท  เป็นค่ามัดจำป้ายแดงซึ่งเป็นป้ายทะเบียนรถใหม่ก่อนการจดทะเบียน   ส่วนที่เหลือ ๑๑,๐๐๐ บาท โจทก์ได้นำไปเป็นค่าจดทะเบียน ๓,๘๐๐ บาท   คงเหลืออีก ๗,๒๐๐ บาท โจทก์จะต้องนำส่งคืนลูกค้า    แต่โจทก์กลับไม่ส่งคืนเป็นเหตุให้บริษัทเยทา จำกัด ได้รับความเสียหายและได้ร้องทุกข์ดำเนินคดีแก่โจทก์การกระทำของโจทก์เป็นการทุจริตต่อหน้าที่และเป็นการฝ่าฝืนข้อบังคับเกี่ยวกับการทำงานกรณีร้ายแรง   จำเลยเลิกจ้างโจทก์จึงไม่ต้องจ่ายเงินใดๆ  แก่โจทก์  ขอให้ยกฟ้อง

                                                ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว   มีปัญหาวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของจำเลยว่า การกระทำของโจทก์เป็นการทุจริตต่อหน้าที่หรือไม่ โดยจำเลยอุทธรณ์ว่า การกระทำของโจทก์ที่โจทก์ทราบดีอยู่แล้วว่าการจดทะเบียนรถยนต์ให้ลูกค้านั้น จำเลยจะดำเนินการให้แก่ลูกค้าซึ่งเป็นการดำเนินธุรกิจปกติของจำเลย   แต่โจทก์ไปตกลงกับลูกค้าเพื่อรับดำเนินการเอง   แล้วให้ลูกค้าโอนเงินเข้าบัญชีโจทก์  จึงเป็นการทุจริตต่อหน้าที่นั้น  เห็นว่า  ศาลแรงงานกลางฟังข้อเท็จจริงในเบื้องต้นว่า บริษัทเยทา จำกัด ได้ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวนให้ดำเนินคดีอาญาแก่โจทก์ข้อหายักยอกทรัพย์ค่าดำเนินการทะเบียนรถยนต์และได้วินิจฉัยว่าบริษัทเยทา จำกัด มีความเชื่อถือว่าจะได้รับรถยนต์และทะเบียนรถยนต์ตามที่ต้องการ หากโจทก์ไม่ได้เป็นพนักงานของจำเลยแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าบริษัทเยทา จำกัด จะโอนเงินดังกล่าวเข้าบัญชีโจทก์ และไม่ปรากฏข้อเท็จจริงว่าโจทก์มีหน้าที่ดำเนินการทางทะเบียนรถยนต์ ดังนั้นการที่โจทก์ซึ่งเป็นพนักงานขายของจำเลย ดำเนินการขายรถยนต์ให้แก่บริษัทเยทา จำกัด ในนามตัวแทนของจำเลย   แต่กลับรับดำเนินการทางทะเบียนรถยนต์ให้แก่บริษัทเยทา จำกัด โดยมิได้มีหน้าที่โดยตรงต้องกระทำเช่นนั้น แล้วอาศัยโอกาสจากการเป็นพนักงานขายของจำเลยเรียกให้บริษัทเยทา จำกัด โอนเงินเข้าบัญชีโจทก์ ๑๕,๐๐๐  บาท  แล้วโจทก์นำส่งจำเลยเป็นค่ามัดจำป้ายทะเบียนรถยนต์ป้ายแดง ๔,๐๐๐ บาท และนำเงินส่วนหนึ่งจำ นวน  ๓.๘๐๐ บาท เป็นค่าจดทะเบียนรถยนต์แล้วไม่นำเงินส่วนที่เหลืออีก ๗.๒๐๐ บาท คืนให้แก่บริษัทเยทา  จำกัด เป็นเหตุให้  บริษัทเยทา จำกัด ร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวน สถานีตำรวจภูธรอำเภอบ้านบึง จังหวัดชลบุรี เพื่อดำเนินคดีอาญาข้อหายักยอกทรัพย์แก่โจทก์  การกระทำของโจทก์จึงเป็นการประพฤติตนไม่ซื่อตรงหน้าที่เป็นการประพฤติที่คดโกงถือได้ว่าเป็นการทุจริตต่อหน้าที่ตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. ๒๕๔๑  มาตรา ๑๑๙  วรรคหนึ่ง (๑)   อันเป็นการกระทำความผิดอย่างร้ายแรงตามประมวลกฎ หมายแพ่งและพาณิชย์  มาตรา ๕๘๓ จำเลยจึงไม่ต้องจ่ายค่าชดเชยและสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า แก่โจทก์  ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินดังกล่าวแก่โจทก์นั้น ไม่ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา อุทธรณ์ของจำเลยฟังขึ้น  กรณีไม่จำต้องวินิจฉัยอุทธรณ์ของจำเลยข้ออื่นอีกต่อไปเพราะไม่ทำให้ผลคดีเปลี่ยนแปลง

 

เรียบเรียงโดย บริษัท กฎหมายปาระมี จำกัด