พรบ.คุ้มครองแรงงาน ฯ มาตรา  ๒๗   กฎหมายกำหนดว่า

ในกรณีที่นายจ้างให้ลูกจ้างทำงานล่วงเวลา ต่อเนื่องจากเวลาทำงานปกติไม่น้อยกว่าสองชั่วโมงขึ้นไป  

นายจ้างต้องจัดให้ลูกจ้างมีเวลาพักก่อนเริ่มทำงานล่วงเวลาไม่น้อยก่ว  ๒๐  นาที   

    กฎหมายกำหนดไว้  เจตนาเพื่อให้ลูกจ้างได้พัก  ก่อนเริ่มทำงานโอที  หลังจากทำงานมาแล้ว  ทัั้งวัน   

ดังนั้น   นายจ้างต้องจัดให้มีเวลาพักจริง   ก่อนเริ่มทำงานล่วงเวลา

เวลาพัก   จึงไม่นำมาคำนวณ  ค่าทำงานล่วงเวลา  เพราะไม่ได้ทำงาน

แต่ในความเป็นจริง   หากลูกจ้างทำงานต่อเนื่อง  โดยไม่หยุดพัก   ถือว่า

ลูกจ้างตกลงยินยอมทำงานต่อเนื่องเอง  โดยไม่หยุดพัก  เป็นความสมัครใจ

หากนายจ้างยินยอม   และให้ทำงานต่อเนื่อง    ลูกจ้างจึงมีสิทธิได้รับค่าทำงานล่วงเวลาในช่วงเวลาพักดังกล่าว

เวลาพักต้องนำมาคำนวณค่าทำงานล่วงเวลาด้วย   

       ดังนั้น   แม้กฎหมายกำหนดไว้   แต่ต้องดูข้อเท็จจริงด้วย  ว่า   นายจ้างให้พักจริงหรือไม่

หากให้พักจริง   ไม่ได้โอทีในช่วงเวลาที่พัก   หากไม่ให้พัก  ให้ทำงานต่อเนื่อง   ต้องได้โอที

ในเวลาพักนั้นด้วยครับ